6 Mayıs 2012 Pazar

Mektup

ümitlerimde
gönlümde
hayalimde yaşattığım
günler vardı
senin için
sevgim için
haberin var mı

bir bilsen nasıl isterdim
ellerini tutmak
gülen gözlerine bakmak
sıcaklığını hissetmek
ve sevgini sonsuza kadar yaşamak
kaç geceler uykusuz
sokaklarda çaresiz
gece karanlığında
ağaçlar arasından kesik kesik sızan
sokak lambalarının kırmızı yeşil ışığında
seni sevgini düşündüm
seninle sabahladım

sanma ki bu sevgiye ihanet ettim
seni sevmedim
sevdim hem de ölesiye
delicesine ahmakça

güzel gördüm aldanmadım
sevdanı ihanetlere boğmadım
güzeller arasında
sevdalar ülkesinde
yin de sen vardın
aklımda gönlümde ruhumda

sevgin çıkmadı aklımdan
özledim hasretini çektim
herşeye rağmen
yapa yalnızım odamda
bir çit bile yok
ben sessiz eşyalarda öyle
yükseldi sigaramın dumanı dağılarak
sevdalı yalnız gecelerde
eserken açık penceremden rüzgar
param parça düşüncem
ve üşüdüm
sabahı olmayan gecelerde
seni düşünürken

uykusuz kaldım aç kaldım
açık penceremden izleyerek yıldızları
kağıt kalem kitaplar
ve sana olan sevdam
yok başka birşeyim
herşeye rağmen yine de
çıkmadı sevdan aklımdan

bir resmin vardı cebimde
bakar hayaller kurardım
sever okşardım
birgün geldi eşlik etti resmin
sigaramın dağılarak yükselen dumanına

artık sen ayrı ben yarı yerlerde
farklı dünyaların insanlarıyız
ve şimdi seni unutmuş
unutmasa bile aramayan biriyim
senin kapatamadığın
belki de kapatmak istemediğin yarayı
saran ilaçlayan bulunur elbet

unuttuğumu iddia etmiyorum
ancak seni değil
bütün herşeyimle bağlandığım
tertemiz sevdamı

Sönmez ÇELİK
Ağustos, 1992

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder